هی هیچ کس!

نشسته ام جلوی صفحه نمایش رایانه ی خانگی ام.

بی آنکه سربلندکنم وانتقال کلمه راببینم ازلمس دکمه های صفحه کلید

باسرانگشت  تا صفحه نمایش !

بدون ویرایش... سانسور...احتیاط و...

می نویسم ومی نویسم تاتوبخوانی ودرعریانی این لحظه های عجیب

شریک شوی.

هی هیچ کس !

هرکلمه بخشی اززندگی من است که بی محابا وصمیمانه باتودر

میانش می گذارم .

هی هیچ کس به میان آمدنت مبارک باد.

حالا می خواهم بگویم :هی هیچ کس ............هیچ !هیچ !