دلتنگی هایم راباتودرمیان می گذارم :

               پاییز

    در یک اتاق متحرک باچهارچرخ ودوصندلی موازی،

     صندلی من ...صندلی تو

     کوچه ای تنگ ومقصدناپدید...نه راه پس ونه راه پیش

    مهربانی تو

    دوستی من

         و...

تو و یک صندلی خالی ....به جای من.  خاطره ودیگرهیچ !